Eserin ismi, psikanaliz terminolojisinde rüya ile uyanıklık arasındaki o ince alanı — gerçeğin ve zihnin ürettiği örüntülerin birbirine karıştığı yeri — betimleyen “Phantasma” teriminden türetilmiştir. Başlangıcından sonuna kadar, bir duygunun ortasındaymış hissini taşır; ancak duygusal dramaturjisinde her duyguya eşit mesafede kalan akışkan bir yapıya sahiptir. Bilinen anlamda müzikal-estetik bir haz uyandırmaktan ziyade, bilişsel ve sorgulayıcı, meditatif bir bağlamda varlık bulur.